–श्री विकास कुलकर्णी ==
राष्ट्रवाद, गरीब कल्याण, भारतीय सांस्कृतिक मूल्यांचे जतन, देशातील पारदर्शकता या सर्व गोष्टींचे पालन करताना काँग्रेसला पर्याय देण्यासाठी डॉ. श्यामा प्रसाद मुखर्जी यांच्या नेतृत्वाखाली भारतीय जनसंघाची स्थापना करण्यात आली. पंडित दीनदयाळ उपाध्याय, भारतीय राजकारणाचे एक प्रख्यात अभ्यासक, यांनी “अखंड मानवतावाद” चा वैचारिक आधार दिला, जो जोपासण्याचे काम केले. जन्मापासून अखंड वाढीच्या दिशेने वाटचाल करणाऱ्या तसेच लोकशाहीचे रक्षण करण्यासाठी आणीबाणीच्या वेळी जनता पक्षात विलीन झाले.

6 एप्रिल 1980 रोजी मुंबईच्या सागरी किनार्‍यावर अखंड मेघगर्जनेसह “अंधेरा छटेगा, सूरज निकलेगा, कमल खिलेगा” या संकल्पनेसह भारतीय जनता पक्ष या नवीन पक्षाच्या रूपाने भारतीय राजकीय क्षितिजावर एक नवा पक्ष अवतरला. ज्याचे नेतृत्व भारतरत्न अटलबिहारी वाजपेयी यांनी केले, भारतीय राजकारणाचा सूर्य, आज तोच भारतीय जनता पक्ष पंतप्रधान श्री नरेंद्र मोदी यांच्या नेतृत्वाखाली 18 कोटी सदस्यसंख्या असलेला जगातील सर्वात मोठा पक्ष आहे. देशातील अनेक राज्यांमध्ये आणि केंद्रातील सरकार भारताचे नेतृत्व करत आहे. राष्ट्रवादी विचार, गोरगरिबांच्या हिताचे धोरण, प्रखर आणि अस्सल नेतृत्व यामुळे ते देशासाठी वरदान ठरले आहेत.

राजकारणातून राष्ट्रवाद प्रस्थापित करून, राष्ट्रीय एकात्मता मजबूत करण्याचा विचार भाजपने जन्मापासून ठेवला. बूथपासून राष्ट्रीय अध्यक्ष निवडीपर्यंत लोकशाहीचे पालन करून देशातील लोकशाही टिकवण्याचा भारतीय जनता पक्षाचा संकल्प ठरला. समाजात कोणताही भेदभाव न करता विकेंद्रित अर्थव्यवस्थेचा अवलंब करून गरिबांची उन्नती, हेच उद्दिष्ट आहे, कोणताही भेदभाव न करता आपापल्या उपासना पद्धतीचा अवलंब करणे, देशाच्या विकासात सर्वांचे सहकार्य आणि देश प्रथम तत्त्वाचे पालन करत देशवासीयांची निखळ सेवा करणे.

आपला देश विविधतेने नटलेला देश आहे. भाषा, जाती, पूजा-पद्धती, भोजन, रंग-रूप, पेहराव हे सर्व आपल्याला एकमेकांपासून वेगळे दाखवतात. वरवरचा विचार करणाऱ्या आणि परकीय कारस्थानांचा प्रभाव असलेल्या अनेकांनी या विविधतेचा भेदभाव आपल्या राजकारणाचा आधार बनवला आहे. हे राष्ट्र नसून जाती, आदिवासी, शहरवासी, उच्चवर्णीय दलित इत्यादींच्या परस्पर संघर्षाच्या आधारे आपली भाकरी आणि मते गोळा करण्याचा प्रयत्न केला. भाजप स्थापनेपासून एक राष्ट्र, एक लोक, एक संस्कृती या तत्त्वावर राजकारण करत आहे. विविधता ही त्याची कमजोरी नसून या देशाचे सौंदर्य आहे. उत्तर पूर्वांचलनेही भाजपला निवडणुकीत विजय मिळवून देत हा आवाज व्यक्त केला आहे. म्हणूनच पंतप्रधान श्री नरेंद्र मोदी म्हणाले की, “ना उत्तर पूर्वांचल दिल्लीपासून दूर आहे, ना हृदयापासून दूर आहे”. बंद, चक्का-जाम, दहशत आता संपली आहे आणि विकासाचा प्रवाह तिथे वाहत आहे. कलम 370 मधून मुक्त झालेल्या काश्मीरला भगव्याचा वास येत आहे. काशी तमिळ संगमीने पंतप्रधान श्री नरेंद्र मोदी यांच्या “एक भारत श्रेष्ठ भारत” या अनोख्या उपक्रमांतर्गत एकतेचा विश्वास अधिक दृढ केला आहे. वेरूवाडी, कच्छ, काश्मीरसाठी लढणाऱ्या भाजप नेतृत्वाने लोकांमध्ये राष्ट्रवाद आणि राष्ट्रीय एकात्मतेची भावना जागृत केली आहे. या कारणास्तव देशाच्या कानाकोपऱ्यातून लाखो लोक देशभक्तीचा चिरंतन आवाज “भारत माता की जय” चा जयघोष करत आहेत.

देशाच्या राजकीय पटलावर सक्रिय असलेले पक्ष आपली अंतर्गत लोकशाही गमावत आहेत. निवडणूक प्रक्रिया एकतर पाळली जात नाही किंवा ती केवळ दिखावा आहे. काँग्रेससह देशातील सर्वच प्रादेशिक पक्ष घराणेशाहीच्या संकटाने त्रस्त आहेत. यामुळे त्या पक्षांचे कुशल नेतृत्व निराश होऊन पक्ष सोडत आहे किंवा निष्क्रिय आहे. जे पक्ष आपल्या पक्षात लोकशाहीचे पालन करू शकत नाहीत, त्यांच्याकडून देशाच्या लोकशाहीचे रक्षण करण्याची अपेक्षा करता येणार नाही. देशात आणीबाणी देऊन लोकशाही चिरडण्याचे काम काँग्रेसने यापूर्वीच केले आहे. कुटुंबवादामुळे देशाची लोकशाही धोक्यात येऊ शकते, ही भीती आपल्या राज्यघटनेच्या निर्मात्यांच्या मनातही होती. भाजपने आपल्या संविधानाचे पालन करून देशाच्या लोकशाहीच्या रक्षणासाठी सर्वस्वाचा त्याग केला असून बूथपासून राष्ट्रीय अध्यक्ष निवडीपर्यंतची प्रक्रिया निश्चित कालावधीत पार पाडली आहे. भाजप हा एकमेव पक्ष आहे जो लोकशाहीचे रक्षण करण्यासाठी कटिबद्ध आहे . तर इतर पक्ष निवडणूक आयोग, ईव्हीएम आणि न्यायालयांवर प्रश्नचिन्ह उपस्थित करण्याचे काम करत आहेत. लोकशाही संस्थांबद्दलच्या आदराच्या या वृत्तीमुळे भारतीय जनतेचा भाजप नेतृत्वावरचा विश्वास वाढला आहे.

गांधीजींना त्यांच्या आर्थिक विचारात स्वदेशी आणि विकेंद्रित अर्थव्यवस्थेच्या आधारे देशाचा विकास हवा होता. ग्रामपंचायत निवडण्यासाठी स्वराज्याचा आधार होता. पंडित दीनदयाळ उपाध्याय यांनी गरीब कल्याण (अंत्योदय) हा सरकारच्या यशाचा आधार मानला. स्वदेशी, साधेपणा, विकेंद्रित अर्थव्यवस्थेने आपली आर्थिक प्रगती केली पाहिजे, अशी कल्पना त्यांनी दिली. शेतकऱ्याच्या शेताला पाणी, रोजगार हा त्याच्या अर्थव्यवस्थेचा आधार होता. “उत्पादन वाढवण्यासाठी खर्चावर अंकुश ठेवा” हे तत्व त्यांनी दिले. प्रधानमंत्री ग्राम सडक योजना, सुवर्ण चतुर्भुज योजना, नदी जोडणारा प्रकल्प आणि पंतप्रधान श्री अटलबिहारी वाजपेयी यांनी चालवलेले सर्व शिक्षा अभियान ही देशाच्या गरीब उन्नती आणि पायाभूत सुविधांच्या विकासाची अनुकरणीय उदाहरणे आहेत. त्याच परंपरेत पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांच्या गरीब कल्याणाच्या अनेक योजना, अंमलबजावणीत तंत्रज्ञानाचा वापर, कृषी सिंचन योजना आणि स्वावलंबनाचा मंत्र हे गांधीजी आणि दीनदयाळजींच्या कल्पनेचे मूर्त रूप आहेत, त्याच परंपरेत अनेक पटींनी वाढ होत आहे. ज्यामध्ये देश आर्थिक क्षेत्रात वेगाने वाढणारी अर्थव्यवस्था आहे ज्याने गरिबांचा विश्वास संपादन केला आहे.

तथाकथित धर्मनिरपेक्षतेच्या नावाखाली भारतीय संस्कृती आणि भारतीय समाजावर हल्ले करणे ही राजकीय पक्षांची परंपरा बनली होती. ज्याने जास्त शिव्या दिल्या तो सर्वात मोठा धर्मनिरपेक्ष बनला. भ्रष्टाचारात बुडालेले नेते आणि पक्ष धर्मनिरपेक्षतेचे पांघरूण घालून देशवासीयांना शिक्षण देत होते. ज्यांनी हिंसाचार केला ते धर्मनिरपेक्ष असल्याचा आव आणत होते. धर्मनिरपेक्षतेच्या नावाखाली प्रभू श्रीरामाचे अस्तित्वच नाकारण्यात आले. धर्मनिरपेक्षता हा तुष्टीकरणाचा समानार्थी शब्द बनला होता. समाज दुःखी अंत:करणाने या पक्षांचे कारनामे पाहत होता. विकासात पक्षपात न दाखवता सर्वांना न्याय देऊ, असे भाजपने सांगितले. याच विचारातून भाजप सरकारांनी गरीबांच्या कल्याणाच्या योजनांच्या माध्यमातून अल्पसंख्याक समाजाच्या विकासाचा विक्रमही निर्माण केला आहे. भाजपने आपल्या सांस्कृतिक मूल्यांच्या अभिमानासाठी टप्प्याटप्प्याने काम केले. आज भारताचा सांस्कृतिक अभिमान सूर्यासारखा तळपत आहे. जगातील चोरीला गेलेल्या मूर्ती परत आणण्याचे काम असो किंवा श्री राम मंदिराचा कॉरिडॉर, केदारनाथ जीचे सुशोभीकरण, महाकाल लोकांचं बांधकाम असो, सगळेच आपल्या गौरवगाथा सांगत आहेत. सुफी संतांशी संपर्क, बोहरा आणि पसमांदा मुस्लिम समाजाच्या विकासासाठी योजना आणि वन डे वन चर्चसारखे प्रयत्न पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांच्या सर्व धर्मांच्या समानतेची भावना प्रकट करतात.

2014 पूर्वी दैनंदिन वृत्तपत्रांमध्ये भ्रष्टाचाराची बातमी असायची. राजकारणी आणि राजकीय पक्ष भ्रष्टाचारात बुडाले होते. सरकारी मालमत्ता ही आमच्या वैयक्तिक वापरासाठी आहे कारण ही शिकवण तयार केली जात होती. 2014 नंतर पंतप्रधान नरेंद्र मोदी यांच्या “ना खाऊंगा ना खाने दूंगा” च्या घोषणेने राजकारणात पारदर्शकतेचे उदाहरण ठेवले आहे. ‘देश प्रथम’ या तत्त्वाचे पालन करणाऱ्या अनेक राजकीय कार्यकर्त्यांचे भाजप ऋणी आहे. ज्यांनी सत्ता स्थापनेपर्यंत पोहोचूनही आपल्या प्रामाणिकपणाची प्रतिमा निर्माण केली आहे. राजकारणात सर्व काही न्याय्य असते. जिथे हे तत्व मांडले होते, तेच सरकार प्रामाणिकपणे चालवता येते आणि पुन्हा स्थापन करता येते हे भाजप नेतृत्वाने सिद्ध केले आहे. 2014 पूर्वी भ्रष्टाचाराविरोधात जनतेला रस्त्यावर उतरावे लागले होते, आता भ्रष्टाचारी आपल्या बचावासाठी रस्त्यावर उतरत आहेत, यामुळे राजकारणात जीवनाचे मूल्य जिवंत असल्याचा विश्वास जनतेमध्ये जागृत झाला आहे.

देशाच्या स्वातंत्र्य आणि विकासात सर्वांचे योगदान, सर्व महापुरुषांचा आदर, अणुस्फोट आणि संरक्षण क्षेत्रातील आधुनिक लष्करच्या जोरावर भाजपने भारताला जगात मानाचे स्थान मिळवून दिले आहे. भारतीय संस्कृतीचे वर्चस्व जगभर प्रस्थापित झाले आहे. त्याचा परिणाम असा झाला की, केवळ भारतच नाही तर संपूर्ण जग भारतीय जनता पक्षाकडे आणि त्यांच्या नेतृत्वाकडे आशेने पाहत आहे. आधुनिकतेसोबतच भारताची सेवा आणि विकासाचा संकल्प हा भाजपचा मंत्र आहे. भाजप हा भारताच्या आकांक्षा पूर्ण करणारा पक्ष आहे, जो आपल्या सेवेच्या भावनेने भारतासाठी वरदान ठरेल.